24 Kasım Cumartesi, If Performance Hall | Beşiktaş bünyesinde düzenlenen Doom Over İstanbul ile uzun zamandır hasretini çektiğimiz She Past Away ile birlikteydik. She Past Away, 2006 yılında vokalist ve gitarist Volkan Caner ile bas gitarist İdris Akbulut tarafından kurulan post-punk kökenli dark wave grubudur. Bursa kökenli olan grup, gotik imajı ile tanınmaktadır. Kendilerini ortaokul yıllarımdan beri dinliyor olup, çok uzun zamandır canlı izlemek istiyordum.

Türkiye içerisinde konserler vermiş olmalarına rağmen seneler önce hiçbirine gidememiş, dolayısıyla uzun bir aradan sonra yeniden konser verdiklerini duyduğum heyecanla kendimi bu konsere hazırlamıştım. Konsere Bursa’dan gelen birisi olarak saat 4 civarlarında yola çıktım. If Performance Hall’ın önüne geldiğimde kimin ne için burada olduğu çok net anlaşılıyordu.Gotik kültürünün başlı başına bir sanat olduğunu gelen dinleyicilerin kıyafetlerine, makyajlarına ve genel görünümlerine verdikleri özenden de çok net anlayabiliyoruz.

Yol gereği ilk sanatçıyı dinleme fırsatım olmadı. Ancak She Past Away’den önce sahne alan Dool, beni gerçekten etkiledi. 2015’ten bu yana üreten, vokal ve gitarda Raven van Dorst, diğer iki gitarda Reinier Vermeulen ve Nick davulda Micha Haring ve bas gitarda JB Van Der Wal’ın olduğu Dool, buralara taa Hollanda’dan gelmişler. Kadın müzisyenleri sahnede izlemek bana çok büyük gurur veriyor. Her bir üyeyi oldukça beğensem de vokalist dikkatimi ayrıca çekti.

Dool sahneden ayrıldıktan sonra kısa bir ara verildi. Bu sırada biraz ortamdan, insanlardan ve konser alanından bahsetmek istiyorum.

Bu zamana kadar pek çok konser izledim. Yeri geldi bir konser alanında dokuz saat ayakta bekledim ancak If Performance Hall’da olduğu kadar beni rahatsız eden bir kalabalıkla kaşılaşmadım daha önce. Konser alanı küçük sayılmaz. Sahne de gayet ideal. Ancak çoğunlukla kendi neslimin olduğu kalabalık bir hayli kabaydı. Kimsenin kimseye yer vermediği, gülümsemeden uzak, itiş kakış ile anlaşan bir sürü insan vardı. Her iki yanımda da tartaklama üzerine çıkan tartışmalar oldu.

Oysa bu zamana kadar gittiğim her konserde (çoğunlukla rock ve metal) insanların birbiri içerisinde çok büyük bir saygı ve sevgiyle hareket ettiği kanaatine varıyordum. Her konser birçok insanla tanışır, ayaküstü de olsa çok hoş sohbetler eder ve arkadaş dahi edinme şansım olur ancak bu konser ortamı bu açıdan beklentimin çok altındaydı.

Beklentimin üzeri olan durumlar da olmadı değil tabii. Bir konsere geldiğimizde gelme amacımız gerçekten müzik ise, bu tip durumları olabildiğince gözardı etmek gerekir. Ara olunca, merch standlarının başına gittim. İşte bu aşama, She Past Away konseri öncesi keyfimi bir hayli yerine getirdi. Ülkemiz dahilinde She Past Away plakları bulmak bir hayli zor. Kaset ve plak koleksiyonerliği yapan biri olarak çok uzun bir vaktimi kendilerinin plaklarına ayırdığımı biliyorum. Ve o an, hiçbir efor harcamadan konser için getirdikleri plakları gördüm. Uzun süre hayranlıkla inceledim ve ardından arşivimin en değerli parçalarından birsini edinmiş oldum.

 

30 dakikalık bir aranın ardından beklenen an geldi. She Past Away tam da kendilerine yakışan, soğuk ve etkili girişlerini yaptı. Volkan Caner sahnenin sağına, 2015’ten beri grupta yer alan Doruk Öztürkcan da soluna geçerek mavi ve kırmızı ışıklar arasında ilk şarkılarına giriş yaptılar. Sahne ışıklarıyla birlikte sahne tam olarak Disko Anksiyete’nin albüm kapağı gibiydi. Konserde kendi kendime bunun üzerine düşünüp güldüm.

(She Past Away İstanbul konserinden)

Konserin başlamasıyla insanlar arasında olan gerginlik, dans etmeye başlayanlar ile birlikte dağıldı. Herkes vücudunu ritme uygun bir şekilde hareket ettiyor, adeta dalgalanıyordu. En sevdiğim şarkıların her birini dinleme fırsatım oldu. Ritüel şarkısında bulunan “Acımı hisset, benimle dans et.” sözü, beni üzerine çok düşündürmüş olan çok sevdiğim bir sözdür. Biz insanları birbirimize bağlayan belki de ilk ortak duygu acıdır ve konser sırasında aynı amaç ve aynı duygular ile burada olanların dans ettiğini, çevreyi unuttuğunu görmek bu sözle birlikte benim için daha da anlamlı kıldı her şeyi.

Fikrimce She Past Away ne kadar sevildiğini bilmiyor. Bilse de umursamıyor. Bunu seyirciye karşı umursamaz olduklarından kaynaklı söylemiyorum, değiller. Sadece kendi içlerine, hislerine ve sanatlarına öyle yoğunlaşmış olduklarını düşünüyorum ki bu da çoğu zaman aslında kendi potansiyellerini tam anlamıyla göstermedikleri hissini yaratıyor bende. (Belki de daha çok konser vermelerini istiyorumdur.)

(She Past Away ve meditatif aurası)

Bir anda mavi siyah ışıklar dağıldı ve yeşil bir ışık ile birlikte daha önce hiç duymadığımız bir şarkıyı çaldılar. Bu ana denk gelebildiğim için özel hissettim. Heyecanlanmamak ne mümkün. Yakında albüm çıkartacaklarmış. Tüm atmosferi değiştiren ışık değişimi bile aslında büyük oranda etkili konserlerde. Şimdi bu yazımın başlığını verdiğim hissiyata değinmek istiyorum. Konserin sonlarına doğru, gözlerimi kapattım ve izole olmuş bir biçimde vücudumun ritme göre hareket ettiği, müzikten başka bir şey duymadığımı hissettim. Bir an gözlerimi açtığımda benim dışımda da pek çok kişinin bu durumda olduğunu görünce aklımdan şu cümle geçti.

“Darkwave konserleri bir çeşit meditasyon.”

Çünkü bir çeşit kaçış mekanizması.

Tıpkı meditasyon esnasında olduğu gibi kişinin kendi içerisine dönmesi, bulunduğu ortamla bütünleşmesi ve kalan her şeyi, herkesi gözardı edebilmesini başka türlü açıklanamaz benim açımdan. Bu yoğun his, grubun aniden “bay bay” diyerek sahneden kaçarcasıyla ayrılmasıyla birlikte dağıldı bir anlığına. Bir yandan biraz alkış ve tezahürata geri geleceklerini bilsem de, bir yanım da tam da böyle bir kapanış ile yeniden ortadan kaybolabilme potansiyellerini de göz önünde bulunduruyordu.

 

Neyse ki ilk bahsettiğim oldu ve bizleri çok da bekletmeden yeniden sahneye adımlarını attılar. İyi ki de öyle yaptılar. Çaldıkları son 3 şarkı, dinleyicilerin artık sona yaklaştığımızı bilmesiyle çok daha etkili hale geldi. Bu üç şarkıdan sonra, bu kez gerçek bir veda ederek “yeniden görüşmek üzere.” dediler.

Bakın bunu özellikle not düştüm.

Yeniden görüşeceğiz. O zamana kadar yeni albümün de çıkmış olacağını umarak, yepyeni bir konser ve atmosferi bekliyor olacağım.

Seviliyorsunuz She Past Away. Oldukça Fazla.

 

©2024@metaloda
“Her hakkı saklıdır. Kaynak göstermeden alıntı yapılamaz. Başka yerde yayınlanamaz.”