Erythrocyte grubunun vokali ve Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Müzik Bilimleri doktora öğrencisi Şeyma Sever ile yüksek lisans tezini konuştuk. Şeyma’nın müzik kariyeri dışında akademik çalışması “Sapkınlık ve Suç Bağlamında Metal Müziğin Antagonist Kodları” başlıklı yüksek lisans teziyle ilgili yaptığımız görüşmenin tam metnini sunuyoruz:
Posts
Henüz Bosphorus Fest’in etkisi, heyecanı ve anıları tazeliğini yitirmemişken bu sefer yine Bosphorus Productions ve Portals Booking iştirakleriyle organize edilen Portals Metal Fest’e son sürat giriş yaptık. Portals ülkemizde gerçekleşen diğer festivallerden biraz daha farklı ve sert tarzları bir araya getirmeyi amaçlayan, Metal müziğin yeni keşiflerine doğru deyim yerindeyse bizlere bir “Portal” açmayı amaçlayan çeliği burnunda çok yeni bir festival. Kadroda bulunan hemen hiçbir grubu daha önce Türk sahnelerinde izlememiştik.
Her şey 1968 yılında Ozzy Osbourne ve Black Sabbath ile başladı. Ozzy, Birmingham’da işçi sınıfından fakir bir ailenin çocuğu olarak zor şartlarda doğup büyüdü ve 22 Temmuz 2025 günü arkasında 220 Milyon dolarlık bir servet bırakarak dünyayı gözlerini yumdu.
Peki ya çocukluğu Ozzy’yi dinleyerek geçen, tır şoförü bir baba ve opera sanatçısı bir annenin evlatları olarak çok fakir bir çocukluktan gelen, ancak bugün sadece kişisel serveti 300 Milyon doları, piyasa değeri ise 1 Milyar doları bulan bir müzik grubuna sahip olan James Hetfield? Metal Müziğin bu asi çocukları, yani bir numaralı sistem karşıtları nasıl oldu da karşı durdukları kapitalist çarkların üst sıralarında yer aldılar?
Bosphorus Metal Fest – Mücevher Kutusu Tadında Bir Festival
19 Eylül 2025 günü ülkemizde ilk kez gerçekleşen Metal Müzik konferansı METAL IN TÜRKİYE ile start alan BOSPHORUS METAL FEST, 20 ve 21 Eylül’de özenle seçilmiş ve soundları birbiriyle uyum içinde akan yerli ve yabancı metal gruplarıyla göz doldurdu.
Uzun yıllardan beri dost meclislerinde konuşulan bir konudur “Türk Metal Müzik tarzı var mı? Ve Ülkemizde neden Metal Müzik Piyasası oluşmuyor?” Benimde yıllardır kafama takılan bir soruydu bu. 90’ların başından beri Metal Müzik dinleyicisi olarak ülkemde bu konuda bir zayıflık olduğunu her zaman gördüm. Yanı başımızda ki Yunanistan da bir Metal Müzik Piyasası oluşmuşken kendi ülkemde neden oluşamıyordu acaba? Oysa ki konserler yeterince doluydu. Bursa örneğin, çok eskiden bir Rockcity di. Ankara ve İstanbul’da rock mekanları dolup taşarken bu camia neden bir Avrupa ülkesinin seviyesine gelemedi?
Bu nedenle ülkemizin güzide Metal Müzik Müzisyenlerine bu soruyu yönelttim. Sağolsunlar onlarda içten cevap verdiler. Onların yorumlarını hiç bir şey katmadan size direkt olarak iletmek istiyorum ve bu konuda kararı size bırakıyorum. / Zafer Ayaz- Metal Oda
16 Nisan 2025 tarihinde Behemoth, “The Unholy Trinity” turnesi kapsamında Almanya’nın Wiesbaden şehrinde nefes kesici bir konser verdi. Bu konseri unutulmaz kılan en önemli özelliği ise, Behemoth’un özel konukları olarak sahne alan Rotting Christ ve Satyricon’un katılımları oldu. Yaklaşık dört saat süren bu konser boyunca, her grup kendilerinden bekleneceği şekilde muhteşem birer performans sundu.
Black metal dünyasının en uçuk isimlerinden biri olan Varg Vikernes, gelmiş geçmiş en ilginç ve ucube müzisyenlerden biri olabilir. Varg Vikernes denince akla gelen ilk şey elbette Burzum’dur. 1990’larda tek başına başladığı ve hala devam ettirdiği Burzum projesi, metal müziğin en tuhaf ve sıradışı projelerinden biri olmayı sürdürüyor. Varg ne kadar garip bir karakter olsa da müziğine laf edilemez. Sıfır teorik bilgi ve sınırlı kaynaklarla başardığı şey, devasa bütçelere sahip büyük müzisyenlerin bile ulaşamadığı bir başarı.
Yerde ayaklarımı uzatmış, sırtımı kanepenin ayaklarına yaslamış oturuyorum. Sağımda içi ağzına kadar dolu küllük, kenarından sarkan, sönmeye yüz tutmuş bir sigara. Solumda neredeyse bitmiş büyük bir şişe rakı (Bardak yok..) Önümdeki “Tv” ekranında “Loop”a alınmış, sürekli dönen “Lethargic Dialogue” klibi. Bir rakıya, bir sigaraya, arada bir de ekrana bakıyorum. Videonun başında elde dönen çakmak gibi başım dönüyor. Depresif düşünceler, bitik bir karaciğer, antidepresanlar, anksiyeteler, ilaçlar, mahvolmuş bir hayat, “Psychonaut 4”… 2015’te keşfettiğim “P4” (böyle deyince aklıma bir “DSBM” grubundan ziyade evdeki “Play Station 4 Pro” geliyor ama kısaltma işte.) “Youtube”da gördüğüm günden beri dinlemeye asla ara vermediğim bir “DSBM” grubu. “P4” Yukarıda anlattığım hikaye ve binlercesi gibi bir çok zor anımda bana arkadaşlık etti. Konsere geçmeden önce nedir bu “DSBM” sadece biraz sert müzikle harmanlanmış, üzgün ergen intihar girişimlerimi, yoksa fazlası mı? Biraz bunlara bakalım.
Metal gruplarının sahnede siyah rengi tercih etmesi ve metalcilerin de siyah giymesi üzerinde hiç düşündünüz mü? Hayır mı? O zaman birlikte “siyah” bir yolculuğa çıkalım.
Evet gençler, genç kalanlar, Metalciler ve duygusallar. Hepinize güzel bir Ekim gününden tekrardan merhaba. “Güzel Ekim günü” sözü az sonra anlatmaya çalışacağımız grubun ismiyle biraz tezat kabul ediyorum. Fakat uzun zamandır dinlemekte olduğum “Harakiri For The Sky” grubunun ülkemize tekrardan gelecek olması haberini aldığım günden beri “Harakiri” çabalarına ara verip “Kamikaze” gibi konser alanına dalmayı bekliyordum. Nihayet konser günü geldi (Beşiktaş IF yolları taştan…) ve beni tekrardan aldı bir heyecan.