Gelmiş geçmiş en büyük heavy metal vokallerinden Ronnie James Dio’nun hayatını mercek altına alan “Dio: Dreamers Never Die” filminden çok etkilendim, hemen burada metaloda.com’da izlenimlerimi paylaşmak istedim.
Eylül 2022’de ABD’de sinemalarda gösterilmeye başlanan ve 1 Aralık itibariyle de online olarak Showtime app ve başka platformlarda izlenebilen, “Dio:Dreamers Never Die”, hayatını müziğine adamış Dio’nun inişli çıkışlı hikayesini anlatıyor.
Kimileri tarafından “Metal’in Sesi” olarak nitelenen, metal kültürünün ünlü Devil’s Horns hareketinin mucidi Dio’yu filmde eşi Wendy Dio ve müzisyen arkadaşlarından dinliyoruz. Kimler yok ki bu biyografik belgeselde: Jack Black, Geezer Butler, Roger Glover, Sebastian Bach, Doug Aldrich, Rob Halford, Glenn Hughes, Tony Iommi, Gene Kirkland, Eddie Trunk, Lita Ford, Bill Ward, Vinny Appice, Simon Wright ve çok daha fazlası.
Ronald Padavona olan adını sahne için çok uzun bulan Ronnie’ye mafya babası Johnny Dio’nun ismi ilham olmuş. Beatles ‘dan bile evvel taa 1950’lerde “Ronnie and The Redcaps” ile müzik kariyerine başlayan Dio, Elf, Rainbow, Black Sabbath, Dio ve Heaven&Hell gruplarının frontmani ve bazılarının kurucusu olarak müzik tarihine adını altın harflerle yazdırmış. Sadece büyük müzik adamlığı ile değil, aynı zamanda altın kalbiyle de bu dünyada iz bırakmış. Heavy metal müzisyenleri asi, hırpani görünüşleri ve sert müzikleriyle Afrika’ya yardım için düzenlenen konserler serisi 1985 Live Aid’e davet edilmeyince, Ronnie de 1986’da 40 heavy metal grubunu biraraya getirip Hear’n Aid albümünün hazırlanmasına öncülük etmiş. Plak koleksiyonumda çıktığı yıl satın aldığım Hear’n Aid albümünün hala durduğunu da gururla söylemeden geçmeyeyim.
Dio’nun nasıl müthiş bir vokal olduğu ile ilgili Jack Black’ten mikrofon hikayesini dinlemeniz şart. Spoiler vermeden çok eğlenceli olduğunu söyleyebilirim. Filmden bir başka eğlenceli an Cortland, NY’ta büyüdüğü evin köşesindeki Dio Way tabelasının defalarca çalınmış olması bence. Belediye altına lütfen yerinden sökmeyin yazmak zorunda kalmış, o kadar. Her şeyin başlığı yer olan Hollywood California’daki Rainbow Bar and Grill anıları da Dio’nun hikayesine renk katmış.
1970’lerin ortasında Ritchie Blackmore’un dikkatini çeken Dio, Rainbow, Black Sabbath ve Dio gruplarında kariyerinin en parlak yıllarını yaşamış. 1980’lerin sonu 1990’ların başında Seattle grunge sahnesine çıkan Nirvana ortalığı sallamaya başlayınca, radyo kanalları heavy metal plaklarını dolaba kaldırmışlar. Dinleyicinin daha kolay sindirdiği ve çok talep gören grunge müzik ve müzisyenleri Ronnie James Dio’nun hayatını alt üst etmiş. MTV ve Warner Bros., Dio ile yollarını ayırmış. Grunge, heavy metalin yeni yüzü olunca Dio ile röportaj bile yapılmaz olmuş.
2006’da Ronnie James Dio, Black Sabbath üyeleri Tony Iommi, Geezer Butler ve eski Sabbath davulcusu Vinny Appice ile Heaven & Hell ‘i kurar. Birlikte “Black Sabbath: The Dio Years” ve “The Devil You Know” gibi harika işlere imza atan grup, 2010’da Dio’nun mide kanserinden ölümüyle sarsılır ve Dio’ya saygı duruşu niteliğindeki son konserlerinden sonra 2011’de dağılır.
(Ronnie ve Wendy Dio)
Yaşamın amacının sadece kendi yaptıklarıyla öne çıkmak olmadığının, sanatın ve müziğin ancak bilgi ve birikimin aktarılmasıyla devam edebileceğinin altını her fırsatta çizmiş olan Dio, müzik yoluna kalbini ve tüm hayatını koymuş. Kariyeri dibe vurduğunda kendisini dinlemeye çok az kişi gelse bile asla pes etmemiş, müzikten vazgeçmemiş, hayranlarına asla tepeden bakmamış. Kendi minik, ama müziği ve sesi çok büyük Dio, dünyaya şarkısını söylemiş, varlığıyla güzelleştirmiş ve 16 Mayıs 2010 yılında 67 yaşında sessizce aramızdan ayrılmış. Geçtiğimiz yıl harika bir on-line live-stream anma konseri ile doğumgününü kutladığımız Dio’nun biyografik “Dio: Dreamers Never Die” filmini atlamayın diyorum.
Vefalı eşi Wendy Dio’nun aşağıdaki cümlesi de sözünü tuttuğunun en iyi kanıtı bence:
“Hayatta olduğum sürece Ronnie’nin unutulmasına izin vermeyeceğim.”
“I’ll never allow him to be forgotten as long as I live.” Wendy Dio
(Dio’nun mezarı Forest Lawn-LA)
©2022@metaloda
“Her hakkı saklıdır. Kaynak göstermeden alıntı yapılamaz. Başka yerde yayınlanamaz.”
başlarken ne varsa biterken o olmalı…yoksa başlayan bitecek…biten biteviye başlayanın getirdiği olacak…