Patient Number 9: Ozzy Osbourne Yeni albüm incelemesi

Heavy metalin babası Ozzy Osbourne’un Patient Number 9 adlı yeni albümünün tamamı 9 Eylül’de yayınlandı.   Adını rock ve metal tarihine altın harflerle yazdırmış, Karanlıklar Prensi Ozzy’nin tam bir yıldızlar geçidi olan 13. Stüdyo albümü Patient Number 9 bence bu yılın en iyi işlerinden biri olmaya aday.

Adında 9 sayısı geçen albümün 9 Eylül’de çıkması, 13. albümde toplam 13 parça bulunması tabii ki tesadüf değil. Bu rakam takıntısı bana yine Ozzy gibi batıl inanca sahip çok sevdiğim modacı Coco Chanel‘i hatırlattı: 5 sayısına takık Chanel, yeni koleksiyonlarını sadece ayın beşinde defileyle tanıtırmış. En ünlü parfümünün adının da Chanel No:5 olması da bizleri şaşırtmamalı dolayısıyla.

Konuyu dağıtmadan yeni albüme dönersek, beni pek yakalamamış olan bir önceki albümü Ordinary Man’dan (2020) sonra (ki Elton John bile kurtaramamış albümü bence) yine genç ve yetenekli yapımcısı Andrew Watt ile çalışan Ozzy’ye albümde Eric Clapton, Jeff Beck, Josh Homme, Pearl Jam’in Mike McCready’si, gedikli gitaristi Zakk Wylde, bir dargın bir barışık oldukları Sabbathçı virtüoz metal gitaristi Tony Iommi gibi müzisyenler eşlik etmiş. Ayrıca bestelere Metallica’nın Robert Trujillo’su ve bu sene kaybettiğimiz Foo Fighters davulcusu Taylor Hawkins de altın dokunuşlarını eklemişler. E tabii ki bu A Takımından çok güzel bir albüm çıkmış. Hatta  Black Sabbath ile yaptığı son albüm 13’ü pek de beğenmeyen Ozzy’ye göre o Sabbath albümünde keşke bu şarkılar olsaymış.

Benim fikrime göre de daha heavy ve karanlık olan Sabbath işlerine göre melodik ve enerjisi yüksek olan ve birazcık Ozzy’li 70’ler Sabbath’ını çağrıştıran albümü ben çok beğendim. Adam gibi rock nasıl yapılır adeta ders veren neredeyse 70’li yaşlarının sonuna gelmiş Eric Clapton, Jeff Beck, Tony Iommi gibi dev müzisyenlerle, bugünü yakalayan ama old-school olan, blues elementleriyle öne çıkan, klasik ama yeni, farklı ama tanıdık görkemli bir albüme imza atmış Ozzy. Neredeyse bütün ömrünü sarhoş ve kafası güzel yaşamış, alkol ve uyuşturucu bağımlılığı tavan yapınca Sabbath’tan tekmeyi yemiş olan 74 yaşındaki Ozzy biliyorsunuz bu yaz çok önemli bir boyun ameliyati geçirdi. Geçirdiği kazalarla Steven Tyler’dan aşağı kalmayan, ısırdığı yarasa tarafından ısırılınca kuduz tedavisi bile gören çılgın Ozzy, Patient Number 9’ın video klip çekimlerini hep oturarak gerçekleştirmiş.

Ameliyatından önce tamamlanan videonun çekimlerinde Ozzy’nin enerjisine hayran kalan Grammy ödüllü yönetmen Todd McFarlane, klibin başında Austin-Texas’tan gerçek yarasa kolonisi görüntüleri kullanmış, video klibin içine de kendi yarattığı çizgi roman kahramanı Spawn’dan görseller saklamış. Akıl hastalığı ve akıl hastanesi temasını işleyen ve bir dönem 40 yıllık eşi Sharon’un gördüğü tedaviye selam çakan PN9′ da Ozzy’nin şahsi iblisini de görüyoruz (personal demon). Ozzy’ye göre herkes kendi özel iblisiyle bir gün geçirip klip çekecek kadar şanslı olmuyormuş! Animasyon ağırlıklı klipte Jeff Beck’in gitar sololarına fon olarak Ozzy’nin kendi çizdiği desenler kullanılmış.

Müziğin büyüsüne ve dostluğa övgü niteliğindeki albüm, melodi ve riff zenginliği, akılda kalan ve bir süre sonra mırıldanmaya başladığınız parçalarıyla göz dolduruyor. Eric Clapton’lu “One of Those Days” ve Jeff Beck’li “A Thousand Shades”, bugünün ve yarının klasikleri, rock standardı parçalar olmaya aday bence. 78 yaşındaki Jeff Beck’i ite kaka projeye katılmaya ikna eden Ozzy, çok doğru bir karar vermiş. “Ordinary Man” albümüne son işi diye bakılan, hayatının sonuna geldi, artık bir ayağı çukurda diye düşünülen, pek çok rahatsızlığına ilave olarak bir de Parkinson hastalığı ile boğuşan Ozzy, hepimize çalım atıp muazzam bir geri dönüş yapmış. Açılış parçası “PN9” ve Clapton’lu “One of Those Days” hariç diğer parçalar için visualizerlar kullanılmış. Sanatçıların,  you tube’u açınca hayranlarımız boş boş bakmasın, daha klip çekemedik ama izleyeni de sıkmayalım diye hazırladıkları animasyonlu kısa videolar olan visualizerlar yapım kolaylığı açısından sanatçıların tercih ettikleri görsel öğelerden.

Mike McCready’nin gitarı ile zenginleşen “Immortal” parçasında I am Immortal diye haykıran Ozzy, ölümü atlatmanın yolunu bulmuş olabilir mi? Ben ölümsüzüm diye yeri göğü yırtan bir başka deli Salvador Dali de her canlı gibi ölümü tattı tabii ki. Hatta hiç ölmeyecek sandığımız Kraliçe II.Elizabeth bile geçtiğimiz günlerde ebediyete intikal etti. Zakk Wylde ile “Parasite” parçasını izleyen “No Escape From Now”, bir dönem Sabbath senin yok benim kavgaları yüzünden neredeyse boğaz boğaza gelmiş ama çoktan sulh olmuş Ozzy ve Tony’yi buluşturmuş. Metal rifflerin büyücüsü “Riff Lord” Tony Iommi’nin dokunuşlarıyla albümdeki en heavy işlerden biri ortaya çıkmış. Bu parçanın visualizerlarını da çok beğendiğimi ayrıca ekleyeyim.

Bugünün ve yarının klasikleri arasına girecek Eric Clapton’lu “One of Those Days” doğal olarak blues’un öne çıktığı görkemli bir çalışma olmuş. Jeff Beck ile “A Thousand Shades” için de görüşlerim benzer.  Robert Trujillo ve Taylor Hawkins dokunuşlarıyla “Mr Darkness”, hiçbir şey doğru değil derken bütün taşların yerine oturduğunu hissettiren ve Zakk Wylde’ın müthiş gitar solosuyla öne çıkan “Nothing Feels Right”, tatlı hard rock introsuyla biraz eski günlere götüren “Dead and Gone” albümden beni yakalayan diğer parçalar oldular. Ben albümü genel olarak çok beğendim. Bir sefer dinle geç albümü olmadığını ve yıllarca dinlenip her seferinde ayrı tad alınacak bir iş olduğunu düşünüyorum. 13 parçadan oluşan ve Ozzy’nin 13. Stüdyo albümü Patient Number 9 için tek eleştirim, melodilerin enerjik ve aydınlık yapısıyla çelişen kapkaranlık sözler oldu. Gelecekten umudu olmayan, ölümü bekleyen, sonu gelmiş bir adamın düşüncelerini yansıtan şarkı sözleri, yaş yetmişi çoktan geçmiş ama iş bitmemiş dedirten deli dolu Ozzy ile ters düşmüş bence. Felsefe olarak daha bir Sabbath tarafında olabilecek ya da death-doom’a yakışabilecek sözleri albümdeki parçaların enerjisiyle tam olarak birleştiremedim. Yine de Ozzy ve all-star saz arkadaşlarının bu yeni işlerini çok sevdim.  Albümün tamamına Clubhouse Metal Oda ‘da yer verdim. Patient Number 9  albümünü siz de playlistinize alın, pişman olmazsınız derim.

Müzikle kalın.

©2021@metaloda
“Her hakkı saklıdır. Kaynak göstermeden alıntı yapılamaz. Başka yerde yayınlanamaz.”